Thema : Wonderlijk
Dag 1.
Na de opening waarin we stil stonden bij: ‘de wonderbare visvangst’,
vertrokken we in de regen. Na veel vragen, ‘ zijn we er bijna?’ Waren we bij onze eerste stop in Nunspeet. Toen was het inmiddels droog. Daarna op naar de stakenberg voor lunchpauze. Maar het waaide ook stevig waardoor het laatste stuk over heide ed erg zwaar was. Aangekomen in de accommodatie lag de eerste om 16.30u te slapen. We noemen geen namen hoor Sannah.
Het koken van macaroni was een groot succes. Over de smaak waren de meningen verdeeld. Na de maaltijd stonden we stil bij ‘de hoofdman van Kapernaüm’.
Toen met de huifkar naar bosbad Putten. Tot grote ergenis van sommigen dat dat met een Fendt trekker moest gebeuren. Daar werd lekker gespetterd en gespatterd. Na wat knakworstjes gingen we de dag besluiten met zingen, gedicht en dankgebed.
Om 3:15 uur had iedereen wel de oogjes gesloten.
Dag 2.
Als je de halve nacht loopt te spoken krijg je blijkbaar trek van. De kinderen zaten om 8:30 uur klaar voor het ontbijt. Een uur eerder dan de planning. Na het eten hadden we bijbelstudie over ‘de bezetene van Gardara’.
We gingen de strijd aan tegen elkaar in zeskamp! Er werd fanatiek gestreden.
Bij het middageten behandelden we opnieuw een wonder uit de Bijbel. Het dochtertje van Jaïrus. Wat hebben we goede gesprekken gehad en er werd goed geluisterd. Hoofdstuk 8 van Lukas wordt afgesloten met de woorden : ‘Hij beval hun dat zij niemand zouden zeggen wat er gebeurd was’. Één van de kinderen vroeg waarom het dan wel in de Bijbel staat. Nadat we ons samen hierin verdiept hadden hebben we ons klaar gemaakt om te gaan winkelen. Heerlijk shoppen die kinderen, geen bemoeiende vaders of moeders erbij. Leiding heeft lekker in het zonnetje op het terras gezeten. Met veel confettiekanonnen en snoep gingen we ‘huiswaarts’.
Van het avondeten werd ondanks al dat snoep toch ook heerlijk gegeten. Broodjes hamburgers en frikandellen gaan er altijd wel in. Daarna luisterden we naar ‘de wonderbare spijziging’.
En toen… was het zover.
De bonte avond. Sommigen hadden voor hun stukje al een maand geoefend.
Ook kwamen Frans van Eldik en Benjamin Veltman ons opzoeken. Fijn om betrokkenheid vanuit onze kerkenraad te vernemen.
Na zingen en dankgebed gingen de kinderen naar boven. Maar niet om te slapen. De bonte avond werd nog bonter. Het ene na het andere confettiekanon werd tot ontploffing gebracht. Uiteindelijk heeft iedereen wel even geslapen.
Dag 3.
